Pas arrestimit të tij dhe torturave në Gjakovë, Ibish Neziri u dërgua në Pejë, në dhomën famëkeqe të torturave “52-sh”.
Veprimtar i lëvizjes kombëtare dhe ish i burgosuri politik ka ndarë përvojën e tij të torturës së pashpirt nga shqiptarët e UDB-së jugosllave në një intervistë në “Debat Plus”.
Neziri përmendi me emër ata që e torturuan pa ndërprerje për 36 orë: Demë Muja, Hasan Jakupi dhe Jakup Lonçari.
“Atë plan (plani i kazermës së Pejës) e ka vjedh Ismet Ibërdemaj, në kohën e shërbimit paraushtarak në kazermë. Ka pasur edhe diçka tjetër (në shtëpinë e Nezirit në Pejë), mjete që na dushin për luftë. Ka pasur ekpolzivë, me të cilin mendonin t’i rrëzonin shtyllat e rrymë-përcjellësit që i çonin rrymën Malit të Zi. Eksplozivi është gjetë. Edhe unë jam thirr se kam pasur për të nxënë peshk. Sa vlente dyshimi i tyre vlente edhe arsyetimi im. Shtëpinë përmbysë e lanë ashtu. Dhe me mua më çuan në katin e tretë në sekretarin e Punëve të Brendshme në Pejë.
Dhoma më famëkeqe ka qenë 52-shi. Aty më kanë çu, aty ka filluar tortura psikike nga të gjithë. Mehmet Loci nuk ka pasur njeri ma të pistë prej goje, Demë Muja, Hasan Jakupi vetëm ndërroheshin, hynte njëri dilte tjetri, secilin shtronte presionin e vet. Kjo ka zgjatur 36 orë, pa flejë dhe njëra ndër torturat më të tmerrshme është pagjumësia. Pastaj më kanë sjellë për të ngrënë, nuk e di a kam futur ndonjë gjë në gojë, nuk ishte gjendja. Në ndërkohë ma akne sjellë procesverbalin e bastisjes dhe unë jam i zhgënjyer në dy persona që në procesverbal figurojnë emrat e tyre si dëshmitarë të bastisjes, asnjërin prej tyre se kam parë me sy. Mustafë Klemendi dhe Raif Muriqi. Fqinjët të mi, asnjërin se kam parë me sy. A kanë qenë të falsifikuar, apo e kanë nënshkruar ata por unë i kam parë emrat e tyre. Pas daljes nga burgu i kam parë, dhe nuk iu kam folur”, ka thënë Neziri.
