Heidi Baci dhe Romeo Veshaj kanë diskutuar sërish për lidhjen e tyre, duke u munduar të sqarohem.
Në një bisedë në dhomën e gjumit, Heidi i shprehet Romeos duke i thënë se ndihet shumë keq në situatën që është. Nga ana tjetër, Romeo vazhdon të insistojë se veprimet e saj nuk i pëlqejnë.
Pjesë nga biseda:
Heidi: Jam shumë e qetë, çdo gjë është nën kontroll (qan)
Romeo: Nuk dua të të shikoj kështu
Heidi: Cfarë pretendoje të shikoje, mendoje se kam luajtur. Mendon se do isha mirë. Ca thua
Romeo: Nuk dua të të shoh kështu, kaq!
Heidi: Është e vështirë, i kam të gjithë kundra
Romeo: Kë ke kundra, mua ma kanë bërë që nga dita një. Të rëndon kjo gjë
Heidi: Shumë, nuk e duroj dot më
Romeo: Është mendimi i tyre, mos i lejo të depërtojnë. Tani e kuptove që i ke të gjithë kundra
Heidi: Jo, s’e kuptova tani, por pa ty është ndryshe
Romeo: Pa mua, nuk do të godasin më
Heidi: Nuk dua të flas më për lojë. Nuk është puna aty
Romeo: Ku është puna?
Heidi: Robi do të shfryhet dhe nuk ka ku të shfryhet. Unë nuk kam lujatur fare
Romeo: Të vjen instiktive
Heidi: Nuk është ashtu, e ke gabim. E kupton çfarë po them
Romeo: Ma thuaj
Heidi: Nuk doja të hyja në lojë, s’dua të përfshihem. Unë e shoh nga ana tjetër, ti nuk e sheh në këndvështrimin tim
Romeo: Gjëja të vjen instiktive. Po të ishim një grusht bashkë, s’do kishim asnjë problem, ta siguroj
Heidi: E di. E kupton që është situatë agoni, sepse unë e di që u ndamë, por s’është…e kupton. Është ajo vija që të lë kështu, nuk e di çfarë po ndodh. Mua personalisht më shkatërron, por jo kështu kot
Roeo: Çfarë të shkatërron?
Heidi: Më shkatërron, sepse je ‘çfarë të bëj, është s’është’ dhe jam keq shumë. Kështu që gjëja duhet ndarë mirë
Romeo: Mos të flasim
Heidi: Do kështu, mos të flasim
Romeo: Ndoshta ke të drejtë për këtë vijën e mesit
Heidi: Unë po mundohem dhe nuk vihet re
Romeo: Edhe unë e bëj
Heidi: Jo, nuk e bën
Romeo: Jo, ti nuk e di. Unë kam filluar të flas me veten. Të shikoj sytë, dua të të puth dhe them dale se tjetër gjë bëri sot, tjetër dje. Ti nuk e dallon, se është e vështirë të dallosh. Në momentin që pres që gjëja të normalizohet, dua të dal unë gabim. Ti vete jep sqarime, unë se duroj dot. S’e bëj dot. Kur më pyesin për ty rezervohem.
Heidi: As unë nuk dua. Nuk duhet të më vësh në dyshim pse unë kam reagime ndryshe
Romeo: Unë preka Julin, mu hodhe në fyt
Heidi: Në atë moment ti më lëndove, çfarë më mendon budallaqe! Më ke futur në një kallup me të tjerët dhe me ironinë dhe si më thërret
